dinsdag 27 september 2016

YOU

7 weken lang kun je het werk zien van 73 fotografen op meer dan 25 exposities door heel Breda.
Het thema van dit supermooie fotofestival is  - YOU -
Gericht op de zelfredzaamheid of de zogenaamde participatiemaatschappij waar wij in leven.
Mensen moeten voor zichzelf zorgen en vooral niet afhankelijk zijn van de overheid.
Dit geeft natuurlijk gevolgen vooral voor de kwetsbare groepen zoals voor ouderen en zieken die afhankelijk zijn van hun sociale netwerk en dit niet altijd hebben.  Het kan ook ongelijkheid geven,  maar er ontstaan ook eigen initiatieven en het geeft ook creativiteit.

Deze creativiteit zie je vooral terug in de beelden die te zien zijn op BredaPhoto.


Ook buitenlandse fotografen lieten zich inspireren door dit thema. Zoals de inmiddels bekende fotograaf Michael Wolf bekend van zijn foto’s van overvolle Japanse metro’s.
In Hong Kong eisen mensen hun eigen plek in de stad op met geïmproviseerde zithoekjes, zelfgemaakte stoelen en planten op onverwachte plekken.
Een deel van deze foto’s van Michael zijn levensgroot te zien in de buitententoonstelling Chassé XXL

Michael Wolf -Informal solutions-
Beelden van improvisaties in steegjes zodat mensen hun eigen plekje in de stad hebben.
Wat me erg emotioneerde waren de foto’s van Mohammed Abdulazez. Foto’s van de gruwelen in zijn land. Aan de hand van zijn foto’s verteld hij zijn verhaal van zijn vlucht uit Syrië naar Nederland.
Volgens hem is hij helemaal geen fotograaf maar studeerde hij civiele techniek en zijn droom was om filmregisseur te worden in zijn land.
Hij fotografeerde zijn verhaal over de mensheid, over de sombere toekomst en het vechten voor vrijheid.
Volgens Mohammed is het geen fototentoonstelling, maar is het zijn verhaal wat in het Breda's Museum hangt!

Fotograaf: Mohammed Abdulazez


Op het eerst zicht lijkt het alsof een boer aan het dorsen is met zijn combine, maar het is niet wat het lijkt!
Helemaal eens ben ik het met de mening van Jan Hoek. Je wordt toch niet gelukkig van al die woonrubrieken en woonprogramma’s met strakke interieurs en designbanken? Als ik er naar kijk voel ik vaak een soort jaloezie of beter gezegd een gevoel dat mijn huis een allegaartje is van bijeengeraapte spullen die vast niet matchen bij elkaar volgens de interieurmakers en woonhuisarchitecten.
Hij heeft daarom gefotografeerd bij verschillende mensen thuis, rommel onder de bank, briefje op de koelkast, rommelkastje, zodat je ziet hoe iemand leeft.
Geen hoogstaande foto’s maar een soort humoristische kijk op iemand zijn dagelijkse leven met soort kiekjes en teksten. Gewoon een leuk beeldverhaal.

Jan Hoek  -Een woonrubriek zoals God het eigenlijk bedoeld heeft!-
Nanó Wallenius  maakte een portretreeks van zichzelf in verschillende tinten roze.
Voor haar is het roze een statement en een verwijzing naar traditionele ideeën over de vrouw, zegt ze zelf.
Onderzoek over kleur toonde aan dat de meeste Europeanen en Amerikanen roze charmant, vriendelijk, sensitief en zachtaardig vinden.
Dus dan ben ik toch niet de enige die de kleur roze zo waardeert!

Nanó haar foto's zijn te zien in het Breda's Museum


BredaPhoto is ook gedeeltelijk per boot te bezichtigen. Via een vaartocht in de singels van Breda kun je kijken naar de expositie van Matthieu Asselin en Sebastian Palmer.

Occupy Wall Street, was een protest tegen corruptie, ongelijkheid en de macht van de financiële sector.
Mathieu Asselin uit Frankrijk portretteerde de bonte verzameling "occupiers" die zich opwierp als vertegenwoordigers van de 99% die minder welvaart bezit dan de rijkste 1%






Het fotofestival duurt nog t/m 30 oktober 2016

Anita

zondag 25 september 2016

GROEPSFOTO

Als je een artikel zoekt hoe je een mooie groepsfoto maakt dan kun je beter verder zoeken want daar heb ik geen kaas van gegeten.
Dit heb ik laatst mogen ondervinden toen plotseling de fotograaf verhinderd was om familiefoto's te maken van mijn zwager en schoonzus die 40 jaar getrouwd waren.
Geen probleem dan zouden twee andere familieleden met hun camera foto's maken waaronder ik.

Je zou toch denken dat je met een diafragma van f/8 tot f/11 genoeg scherptediepte hebt om een groep van 9 personen scherp op de foto te zetten!
Met het juiste objectief, sluitertijd, Iso-waarde, licht, achtergrond en een creatieve opstelling van de groep zou het toch moeten lukken om het complete gezin op de gevoelige plaat te leggen.

Nou nee zo simpel ligt dat niet.
Ik had de regie niet in handen, maakte geen afspraken met de andere fotograaf die ook stond te fotograferen.
Ieder van ons deed maar een dotje (althans ik wel)
Niemand van degene die gefotografeerd werden wisten niet meer naar welke fotograaf ze moesten kijken.
Kortom 'totale chaos', dat is mijn herinnering aan deze fotoshoot.
Maar misschien als mijn schoonzus deze foto ziet kan ze de humor er van inzien.

Mijn nichtje lijkt te mediteren, mijn ander nichtje probeert de orde op zaken te stellen, mijn schoonzus heeft een momentje met haar kleinkind en de rest denkt: 'wanneer kunnen we nu eindelijk gaan feesten'? Ho ja en het zijn er toch echt 9 hoor!

De bovenstaande foto is in ieder geval voor mij een herinnering aan een geslaagd familiebezoek in Canada en een echt sfeervol 40-jarige bruiloftsfeest.

Waarom kijkt mijn zwager nou toch naar beneden??


Als dit geen fotomodel wordt!?