Joodse Begraafplaats "Machsike Hadass"

Photo taken with Agfa Clack, lomography look with Aperture

Vandaag heb ik de regels overtreden!

Altijd al heb ik een kijkje willen nemen op de Joodse begraafplaats ‘Machsike Hadass’ aan de Noordweg in m’n geboortedorp Putte. Tot ik vanmiddag weer langs de begraafplaats fietste, de poort open zag staan en m’n nieuwsgierigheid  zwaar de overhand nam.

Achteraf gezien is de begraafplaats enkel toegankelijk voor familieleden.

Het is ook particulier terrein dus gelden  er wettelijke bepalingen en regels die van toepassing zijn voor particulier eigendom.

De begraafplaats heeft een zekere heiligheid zoals in een synagoge en je gedraagt je hier ook naar. Je blijft op de paden, loopt of leunt niet over de graven,  geen eten- of drinkenswaren.

Kortom recreatief bezoek wordt als ongepast  beschouwd.

Maar mijn bezoek is gebaseerd op belangstelling, en heb me respectvol gedragen. 

Het eerste wat me opviel de soberheid , veel beton, oude zerken, kolossale grafstenen, maar dit alles zonder enige opsmuk, bloemen of versiersels zoals wij dat kennen.

Op vele graven lagen enkel witte kiezelsteentjes die achter gelaten worden door de bezoeker van het graf . Door iets blijvend achter te laten is te zien dat er iemand bij het graf is geweest en de dode herdacht is.

De Hebreeuwse teksten op grafstenen beginnen vaak met de tekst פנ (PN) hetgeen staat voor Po Niqbar (hier is begraven) En eindigen met תנצבה, (TNTBH) hetgeen staat voor

Tijeh Nisjmato Tseroera Bitsoer Hachajim (zijn/haar ziel gebundeld in de bundel der zielen des levens)

Tussen de vele grafstenen stonden ook complete grafmonumenten. Het middelste graf,een afgebroken zuil versierd met guirlandes, symboliseert  een jong afgebroken leven.

Dat de meeste graven zeer oud zijn komt doordat Joodse begraafplaatsen niet geruimd mogen worden volgens de Joodse wetten.  Joden geloven in de eeuwigheid van de ziel en de komst van de verlosser.

De Davidsster was op de meeste grafstenen aanwezig. Deze staat voor goddelijke bescherming.

Waterschenkende kan en schaal van de Leviet een tempeldienaar die dit gebruikt bij de rituele handwassing.

Vele grafstenen waren aangetast door de tand des tijds.

Opvallend is dat vele graven erg oud zijn, dit komt doordat ze niet geruimd mogen worden.

Omdat de Belgische overheid geen garantie geeft voor eeuwigdurend grafrecht, kocht de Antwerpse Joodse gemeenschap in de 19e eeuw vlak over de Nederlandse grens grond, die als begraafplaats werd ingericht.

Er liggen drie Joodse begraafplaatsen in Putte bij elkaar zo'n 10 km groot met misschien wel zeker tienduizenden graven die als het goed is nog eeuwig blijven liggen!

Lijkt mij een rustgevende gedachten!

Anita